Daha önce İskenderiye Dörtlüsünü okuduğum Lawrence DURRELL'in Avignon Beşlisi adlı serisinin ikinci kitabını bitirdim. Zaten dörtlüyü bitiren genellikle beşlinin de peşine düşüyor. Ben İskenderiye Dörtlüsünü daha zevk alarak okumuştum. Avignon Beşlisi pek sarmadı ama başlamışken bitiririm.
Resmi ben çekmedim fakat postu ertelersem günlerce bekler diye indirdim. Kitap başlarda biraz sıktı ama ortalarda daha fazla zevk alarak okudum. Kitap 235 sayfa.
LİVİA'dan
Resmi ben çekmedim fakat postu ertelersem günlerce bekler diye indirdim. Kitap başlarda biraz sıktı ama ortalarda daha fazla zevk alarak okudum. Kitap 235 sayfa.
LİVİA'dan
- Hepten keyfi olan ile hepten kararlı olan arasında belki bir orta yol avrdır, kimbilir? -7-
- Kendine olan saygısı, su alan bir tekneye dönüşmüştü. -20-
- Elmaya erişebilmek için ona uzanmak zorundasın. Düşmesini beklersen hayal kırıklığına uğrarsın -21-
- Madem ki tanrısın, öyleyse ne diye bokunu çıkarıyorsun. -29-
- Hiç sektirmeden, tutarlı, doğal ve kaçınılmaz biçimde iyi olan biri kadar insanı öfkelendiren hiçbir şey yoktur. -69-
- Aşk, gülme tutkunu gerçeğin, kadınlarla erkekler kayıp düşsün diye kaldırıma attığı muz kabuğudur. -69-
- İnsan bir yerin yada belirli bir zaman sürecinin gerçek bir değerlendirmesini yapabilmek için onu ayrılığın ışığında, giderayak görmelidir. -149-
- Hepimiz için tek tük bir ölüm mü vardır, yoksa her ölüm... yerini aldığı yaşamın değerini de alır mı? -167-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder