ÖZGÜN ADI: Bûf-i kûr
95 Sayfa
BASKI: 15. Baskı
Temmuz
2015
YAYIN EVİ: : Yapı
Kredi Yayınları
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve
yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.
S.15
Bu cümleyle başlıyor kitap. Taaa en başta derinliği
kalınlığını kat kat aşan bir kitaba başlıyorsun ey okur! der gibi bir giriş
yapmış.
Önsözde yazan "Kör
Baykuş, Hidâyet için, hayatının bunalımlarını, tekdüze ve karanlık
gerçeklerini semboller, alegoriler ve birsamlarla nasıl şiirsel bir plâna
yükselttiğinin kanıtıdır." S.11
Ayrıca kitabın sonunda Sadık Hidayet'in hayatının
anlatıldığı biyografya kısmı biraz önsöz niteliği de taşıyor yada bazan kitapların
başına yazıldığı dönemi ve kitabın özelliklerini anlatan açıklama kısmına
benziyor. Mesela bir yerde diyor ki: Önümüzdeki romanda ise bir başka Hidâyet'le
karşılaşıyoruz. Hikâyelerinin çoğu güçlü bir realizm taşırken, -ona modern İran
edebiyatında seçkin bir yer ayırtan da bu olmuştur- Kör Baykuş'un eylemi, olayları, zaman ve mekân dışında kalır.
Olayları bölüşenler tipik kimselerdir, daha doğrusu bir tipin değişik
kişilerdeki varyasyonlarıdır, bu kişiler mistik bir psikoloji kanunlarına göre
birbirlerine dönüşürler.......... Sebeple sonuç arasında bir nedensellik
yoktur, onları birbirine masallardaki mantık bağlar. Ama buna rağmen olay,
şüphe yok ki gerçek bir hayatı saptar. Korkular, özlemler, ümit, ümitsizlik bu
olay içinde, öteden beri insan kaderinde olduğu gibidir. S.91
Tek korkum: yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan. S.15
Bütün hayatımı bir salkım üzüm gibi avucumda sıkmak
istiyorum, suyunu, hayır, şarabını damla damla, gölgemin kurumuş boğazına
akıtmak istiyorum, kutsal su gibi.
S.39
Hayat bana tek ve değişmez bir mevsim oldu hep. Bu
hayat bir soğuk bölgede ve sonsuz bir karanlıkta geçti adeta, öyle ki bağrımda
hep aynı alev vardı ve o beni bir mum gibi eritti. S.41
Acaba bir baştan bir başa hayat, gülünç bir kıssa, inanılmaz
ve ahmakça bir masal değil midir? S.50
Tek tesellim ölümden sonra hiçlik ümidiydi; orada tekrar
yaşamak düşüncesi içime korku salıyor, beni hasta ediyordu. Ben ki henüz
yaşadığım dünyaya bile alışamamışım, bir başka dünya neyime yarardı benim
? Bana göre değildi bu dünya.... S.69
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder