3 Şubat 2014 Pazartesi

06 - İNCELDİĞİ YERDEN KOPSUN KIYAMET - ÖZGÜR GÜMÜŞSOY

İNCELDİĞİ YERDEN KOPSUN KIYAMET
BASKI:  Eylül 2012
      1. Baskı
YAYIN EVİ:  Nemesis Kitap
       151 Sayfa
TÜRÜ:  Deneme
Yazarın dört tane kitabı yayımlanmış. Bu ilk okuduğum kitabı ve diğerlerini alabileceğimi pek sanmıyorum. Aslında fena değil yazıları ama Kahraman TAZEOĞLU tarzında yazmış. Terk edilme acısını işlemiş bol bol. Tabi ümitsizlik de cabası. 

Hakkını yememek lazım birkaç bölümde ülke gerçeklerini de yazmıştı ve o bölümler güzeldi. Bence uzun uzun ayrılık acısını işleyeceğine toplum gerçeklerimizi ve ayrılığı harmanlayıp yazsaydı daha güzel bir eser ortaya çıkarırdı. 

 Olumsuz ruh halini okumayı pek sevmiyorum sanırım; yazı gerçekten güzel kurgulanmış ve işleyişi de kurgusu kadar güzelse birşey diyemem. 

Fakat bu tarz; biraz piyasa derdiyle yazılmış bir kitap ne kadar güzel alımlı cümleler içerse de beni cezbetmiyor. 

Kitapta birkaç tane kıssa mı desem mini hikayemi desem; her halde en iyisi yazarın dediği gibi kıssadan hisse demek. Neyse bu kıssadan hisseler güzeldi bir tanesi var ki duymamıştım ama çok güzeldi. Önce onu yazayım sonra da bir kaç tane alıntı var onlarla bitireyim.

Unutmadan kitapta imla konusuna değinmedim çünkü bazı yerlerde şiir tarzında yazmıştı, bazı yerlerde yüklemsiz cümleler vardı. Pek yorum yapabilecek durumum yok bu konuda; çünkü ben de dilbilgisi konusunda o kadar iyi değilim :) Gelelim hikayemize



Adam avare şekilde dolanırken; gördüğü bir psikolog levhası dikkatini çeker ve o binaya girer. Doktorun müsait olduğunu öğrenince odasına geçer ve anlatmaya başlar. Çok derbeder olduğunu, yaşamaktan zevk almadığını ifade ederken; "Bu hüzün hiç bitmeyecek mi, artık biraz gülmek istiyorum." der. Doktor da ona; Bu gün şehre çok ünlü bir sirk geliyor. Orada herkesi güldürebilecek kadar eğlenceli bir palyaço olduğunu duydum. İzlersen sana iyi gelecektir." diye tembih eder. Adam buruk bir gülümsemeyle şöyle yanıtlar; "Aslına bakarsanız doktor bey, şehre gelen o ünlü palyaço benim..."      Sayfa 39



Yola koyuluyorum. Küçük nehirlerin okyanusa varma çabası benimkisi.     Sayfa 11

Ne zaman ardıma baksam üşüyorum.     Sayfa 12

Hayli sapa bir yerindeyim ömrümün.     Sayfa 13

Sınır dışı edildim mutluluk ihtimallerinden.     Sayfa 17

Unutma dedi Tanrı; Sen bir'sin ve aşk senin, iki'yi anlamandır.     Sayfa 35

Bu ilişkinin sonuna koyulan noktanın  iç dünyasını düşündün mü sen hiç? Sence o nokta, yerini yadırgamış mıdır?  Beğenmiş midir ya da? Sana dair tüm hayallerimi nihayetlendirdiği için memnun mudur?       Sayfa 41

Değişmiyordu dar açıyla bakanların hiç biri,zihniyetlerine yerleşik haldeki örümcek ağlarını...
Sayfa 59

Acemi bir ebeye mi rastladı bu arsızlar acaba
Tam doğmamışlar sanki, insanlıkları yarım kalmış     Sayfa 104

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder