BASKI: 5. Baskı
106 Sayfa
YAYIN EVİ: Tekin Yayınevi
Ben Yaşar KEMAL ve Orhan KEMAL'in kitaplarını seri olarak almıştım 2000 yılında. Okumuştum, kitap okuma etkinliği için ikinci kere okumaya karar verdim ve kitaplığımda arayıp bulamadığım birçok kitabımın arasında yer almıştı. Bayram tatilinde köye gidince yeğenlerimin kitaplığında gördüm. O kadar sevindim ki anlatamam, kitaplıkta durması değildi beni sevindiren çok kitabım gitti bir daha gelmedi bu da onlardan biri olmuştu gözümde. İnsanın umudunu kestiği bir eşyasını bulması gerçekten mutluluk verici.
Bu kadar yeter sanki kitabı değil de kendimi yazıyormuşum gibi oldu :)))
Kitap toplam 17 öyküden oluşuyor. Genellikle özgüveni eksik yada fakir insanları anlatıyor. Bir tane de olsa Orhan KEMAL kitabı okuyan tarzını hemen söyleyebilir aslında.
Yazarı farklı kılan sıradan bir çok olguyu sade ve akıcı bir şekilde insanı sıkmadan anlatabilmesidir. Tasvirleri de pek yoktur, ben uzun uzun yapılan tasvirlerden çabuk sıkılıyorum. Buralarda dedikleri gibi "okumağım gelmiir" dikkat edin "okumak istemiyorum" demedim :))
Kitaptaki "Bir Çocuk" adlı öyküyü okurken Ahmet KAYA'nın "Ağlama Bebeğim" adlı kasetinin öyküsünü anımsattı. O dönemi anlatırken işsiz,parasız ve çocuğundan ayrı olduğu bir dönemde kaseti hazırlar ve kısa bir süre cezaevinde yatıp çıkacağını hesapladığını söyler. Tabii ki evdeki hesap çarşıya uymaz. Kitaptaki öyküde de çocuk sokakta, aç ve havalar soğuk üç öğün yemek ve sıcak bir yatak için sürekli ceza evi hayali kuruyor. Burada da hesaplar bozuluyor.
Neyse bu kadar laf yeter, merak eden varsa okusun güzel bir kitap hem sıkılsanız bile incecik birşey birkaç saatte biter sıkılmaya vakit bile bulamazsınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder