ÖZGÜN ADI: Du plus loin de l'oubli
134 Sayfa
BASKI: 2. Baskı
Kasım 2014
YAYIN EVİ: Can Yayınları
Kitap bir çırpıda okunabilecek kadar rahattı. Bir genç geçmişini hatırlatan birisiyle karşılaşınca hayatının o dönemine gidiyor ve sorgulamalarla beraber hayatını da yavaş yavaş anlatıyor.
Arka kapak aslında çok kısa da olsa genel çerçeveyi çizmiş.
"Günübirlik yaşayan yoksul, sevecen bir genç adam, yavaş yavaş neredeyse kendiliğinden kurulan ama hiçbir zaman sonu belli olmayan dostluk ve aşk ilişkileri, kısa süren sevinçler, kolay kolay dışa vurulamayan kuşkular ve acılar... Patrick Modiano alabildiğine yalın ama aynı ölçüde duyarlı ve şiirsel bir dil kullanarak okuru
yarattığı dünyanın içine çekiyor.
En Uzağından Unutuşun ilk bakışta gelişigüzel yazılmış izlenimi veren kişileriyle, eksik anlatılmış gibi görünen ama yenileri eklendikçe bütünlenip derinleşen olaylarıyla kentleri, sokakları ve evleriyle bizi büyüleyen bir roman, ustalık dönemi romanı."
Kitap on beş yıl aradan sonra birkaç ay tanıyıp kaybettiği Jacquelina ile karşılaşmasıyla biten kitap Jacquelina ile yaşadığı birkaç aylık Paris ve Londra dönemini anlatıyor.
Van Baver adlı bir adamla Paris'te küçük kumarhanelerde para kazanıp Mayorka'ya gitmeyi planlayan Jacquelina anlatıcıya onsuz ( Van Baver ) yaşayamam diyip ağladıktan bir iki hafta sonra beraber Londra'ya kaçıyorlar. Bir süre sonra bu genci de bırakıp kaybolan Jacquelina'nın tek olumlu etkisi genç yazmaya başlıyor ve onbeş yıl sonra farklı bir isimle evlenmiş, zengin bir kadın olarak karşılaşıyor. Bu karşılaşmadan sonra Jacquelina tekrar ortadan kayboluyor.
İkinci kayboluş o kadar etkili olmuyor. Birincisinde gençliğe yeni adım atmış ve hayatında başka kimse olmayan genç için zor bir durum olmuş. Gerçi Londra da çok zor bir dönem geçiriyor. Mafya tarzı bir hayat süren Rachman ile bir süre takılıyorlar. Sonrasını pek anlatmıyor, birbirlerini kaybedişlerine hiç değinmiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder