ÖĞRETMENİM CANIM BENİM ! ! !

Bu gün canım çok sıkıldı. İnsanların iradesizliği ve tavırsızlığına sinir oluyorum. Tavrını ortaya koyarsın olaylara karışıp karışmamak sana kalmıştır. Buna amenna diyebilirim. Ama tavrını esen rüzgara göre belirleyen omurgasız mahlukları bir türlü hazmedemedim. İnsan nasıl olur da her an tavrını, duruşunu, değerlerini değiştirebilir diye düşünüyorum düşünüyorum ama cevabını bulamıyorum. Şimdi bu da nereden çıktı diyenler olur biraz da ondan bahsedeyim. İş yerimde son zamanlarda birden bir gruplaşma furyası başladı. Olabilir insanlar herkesle iyi olmak zorunda değil dedim ama bu gruplaşma olayından sonra bir selam bile vermemek için dansözlük yapan insanlar oldu. Ortada bir problem olsa kavga edip konuşmamayı bile düşünebileceklerini düşünüyorum. Yuh yani düne kadar küfrettiği bir görüşe inandığını gösterebilmek için bir insan bu kadar mı alçalır, kendini rezil eder? Edermiş bunu da öğrendim bu sayede. Bazen yanıma gelip doğruyu yanlışı anlatmaya kalkışmıyorlar mı zorla zıvanadan çık diyorlar. Hiç merak etmeyin yakındır diyesim geliyor. Yaşadıkça yeni yeni şeyler öğrenmek buna denir sanırım. Hele bunu bir de yapan öğretmen olunca iyice sinir katsayılarım artıyor, tavan yapıyor resmen. İnsanlar bu ne üdüğü belirsiz mahluklara çocuklarını yani geleceklerini teslim ediyor. İnsan önce kendini eğitir gerisi nasıl olsa gelir, bu cahil eğitimcilerle nereye kadar, nasıl devam eder bu toplum kestiremiyorum.