Leyla ERBİL'i 2013 yılında 82 yaşında kaybettik. Hep okuyacağım diyordum ama bir türlü kitabını alıp okuyamadım. Sonunda okudum ve bir iki kitabını daha okumaya karar verdim. "Tuhaf Bir Kadın" ile başlayan roman yazarlığı "Tuhaf Bir Erkek" ile sonlanıyor. Güzel bir başlangıç ve son kitap ismi
İl defa Leyla ERBİL okudum ve diyeceğim ilk şey politik dili var hiç sakınmadan, korkmadan, rahat bir şekilde kullanabiliyor. Yazı tarzı değişik ve düşünmeden geçilebilir bir aktarım yok. Yazdıklarını düşündürtüyor.
Gorgo diye bir düşmandan bahsediyor, sanki bu günkü
ileri demokrasi çığırtkanlarımızı anlatmış. Bir zamanlar sosyalist çizgi sahibi olan "İşçi Partisi" üyesi olan yazarın yazıları bu gün de kendinden taviz vermeden güçlenerek yazmaya devam etmiş sanırım. Başka kitabını okumadığım için sanırım diyorum. Öyle olmasa aşağıdakine benzer birçok bölüm kitapta olmazdı.
Türkiyedeki yazar çizerleri merak etmeyenin bile en azından Leyla ERBİL gibi sayılı olan kadın yazarlarımızı mutlaka okumaları gerekiyor.
bilgeliğe inanmam
hiç bilge görmedim
bilge olarak
kendimi icat ettim S.99
Bir de Zeyyat var ki tam filozof, bir yerde diyor ki
yakınmak bir âcizliktir
baskıya karşı
aslolan eylemdir S.53
özgürlük istemi
kendi olmak istemi kadar
olanaksızdır S.102
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder