BIRAKIP GİTTİN BENİ

Bırakıp gittin beni bütün kapılarda Bütün çöllerde tek başıma kodun Şafakta arayıp öğle vakti yitirdiğim Vardığım hiç bir yerde değildin Sensiz bir odanın sahrasını nasıl anlatsam Hiçbir şeyin seni andırmadığı bir pazar kalabalığını Denizde dalgakırandan da boş boşluğunu bir günün Seslenip de senden cevap alamadığım sessizliği Bırakıp gittin beni kalarak olduğun yerde hareketsiz Her yerde bırakıp gittin beni gözlerinle Düşlerin yüreğiyle bırakıp gittin beni Yarım kalmış bir cümle gibi bırakıp gittin Düşen hep ben oldum en küçük kımıldanışında senden Başını çevirdiğin için ağladığımı görmedin hiç Bana bakıp görmediğin için Ben yokken içini çektiğin için Ayağına düşen gölgene acıdın mı hiç sen Louis ARAGON    Bir şiir bu kadar mı güzel olur ayrılığı bu kadar sade ve güzel ifade edebilir. Okudukça insanın içine işliyor. Aragon'u daha önce de okumuştum ama bu şiirini ilk defa dün okudum. Şiirle pek ilgilenmeyen birisiyim ama bundan sonra daha fazla şiir okumaya çalışacağım. Çünkü insan sık sık şiirlerde duygularının tercümesini buluyor. Bu şiiri Aragon ölen eşine yazmış ama insan bütün kaybettiklerini şiirde görebiliyor.